Chocolate brown

Otworzył szeroko oczy, wyraźnie zaskoczony jej zachowaniem. Chcąc na chwilę przytłumić to uczucie, po raz kolejny wgryzł się w miękką bułkę z dużym kawałkiem mięsa i napakowaną po brzegi warzywami.

Przeżuwając kolejny kęs burgera, opuścił wzrok. Zmrużył oczy, bezwstydnie przypatrując się wargom dziewczyny siedzącej naprzeciwko, która miała między nimi czerwoną słomkę i powoli sączyła sok pomarańczowy.

— Zauważyłeś coś ciekawego? — zapytała z irytacją, unosząc do góry jedną brew. W oczekiwaniu na odpowiedź zaczęła stukać niecierpliwie palcami o stół.

— Może — odparł lakonicznie, nie chcąc psuć chwili, w której się znaleźli.

— Co takiego? — dopytała i lekko stuknęła go nogą w piszczel.

Ściągnął brwi i zmarszczył nos.

— Tak sobie pomyślałem, że twoje usta są brązowe jak orzeszki — wypalił. — Albo jak grzybki, ewentualnie ziemniaczki — wyliczał. — Jak czekolada! — krzyknął, dostając nagłego olśnienia. — Tak, zdecydowanie, jak czekolada — potwierdził, jakby sam do siebie, wymachując przy tym burgerem, którego trzymał w dłoni.

Policzki Karui drgnęły. Palce zacisnęły się na szklance, a oczy prawie wywierciły Choujiemu dziurę w głowie.

— Orzeszki? Grzybki? Ziemniaczki? — powtórzyła.

— Nie, no powiedziałem, że czekolada — powiedział, myśląc, że ją poprawia. — Taka mleczna. — Na myśl o smakołyku przymknął oczy i oblizał usta.

— Ach tak… — westchnęła z irytacją.

Otworzył szeroko oczy, wyraźnie zaskoczony jej zachowaniem. Chcąc na chwilę przytłumić to uczucie, po raz kolejny wgryzł się w miękką bułkę z dużym kawałkiem mięsa i napakowaną po brzegi warzywami.

— No tak — odparł, wzruszając ramionami. Zdziwił się, widząc, jak Karui wywraca oczami. — Powiedziałem coś nie tak? — zapytał, kończąc posiłek, a następnie oblizał po nim palce.

Pokręciła przecząco głową, a potem przyłożyła do czoła dłoń.

— Tylko ty potrafisz prawić kobiecie takie komplementy — westchnęła, a potem zachichotała. — Wciąż nie wiem, jak udało ci się mnie poderwać. — Zakryła palcami oczy. — W tobie przecież jest zero romantyzmu — powiedziała żartobliwie. 

Przechylił głowę w bok i przyglądał jej się z jeszcze większą uwagą niż wcześniej. Zaskoczyła go ta nagła zmiana nastroju.

— Czy to takie ważne? — zapytał z przejęciem. Po chwili pokręciła głową i zachichotała. Wywrócił oczami i z powagą dodał: — Dobrze wiesz, że żywię do ciebie głębsze uczucia niż do jedzenia. To już coś znaczy.

Zamrugała oczami, zaskoczona jego słowami. Po chwili jednak uśmiechnęła się do niego z rumieńcem, który pojawił się na jej szyi i policzkach. Chcąc go ukryć, oparła brodę o złączone dłonie. Pod wpływem jego wyznania poczuła, że jej wnętrzności rozpływały się jak masło na ciepłej patelni — wręcz zatraciła się w jego słowach.

— To zdecydowanie coś znaczy — odpowiedziała, unosząc kąciki do góry. — Brązowe jak czekolada — mruknęła do siebie pod nosem tak cicho, aby jej nie usłyszał.

Obserwując, jak Chouji z przejęciem i błyskiem w oku sięga po drugiego burgera, próbowała ukryć zbłąkany uśmiech zadowolenia na twarzy.

Blue-owsko: Taa daam! Co za nietypowa para moi Drodzy! Krótko, zwięźle - jedzeniowo! Autentycznie to powstało zaraz po telefonicznej rozmowie, gdzie właśnie padły słowa Choujiego XD Chyba nie ma lepszej pary - gdzie można by było połączyć jedzenie z taką uczuciową czułością. Roooozpłyyywaaaam się. Serio. Coś czuję, że oni jeszcze nie raz na Pomidorkach zagoszczą :3